แม่เราปีนี้ท่านอายุ 58 ค่ะ
ท่านเป็นคนขี้บ่นมากๆ อันนี้เข้าใจเพราะคงเป็นวัยทอง
อาการที่เราสงสัยว่าเกี่ยวกับทางจิตหรือเปล่าก็คือ
- หลังๆมานี่ท่านบอกว่าทานอะไรก็ไม่อร่อยสักอย่างเบื่ออาหารมากๆ
- มักบ่นว่าเพลียและเหนื่อยไม่อยากออกไปไหน เราก็อาสาออกไปซื้ออาหารให้ทานแต่ท่านบอกไม่ต้องไม่ชอบกินของใส่โฟมกับพลาสติก สุดท้ายท่านจึงออกไปซื้อเอง (บ้านเราอยู่กันในแฟลตจึงไม่มีห้องครัวนะคะยากที่จะทำอาหารทานกันเอง)
- ด้วยข้อข้างบนเวลาอาหารแต่ละมื้อท่านจะมาถามเรากับพ่อว่าเราจะทานอะไร พอเราบอกไปท่านก็บอกว่า ไม่เอาไม่ไปร้านนั้นเด็ดขาดอาหารไม่อร่อยสักอย่าง เราก็แบบอ่าแล้วแม่จะไปร้านไหน ท่านก็ตอบไม่รู้แล้วแต่เรา = =' (ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เถียงกับพ่อบ่อยมากแทบทุกวันเรื่องอาหาร)
- และที่กล่าวมาทั้งหมดเกือบทุกบทสนทนาจะมีการบ่นร่วมด้วยค่ะ เช่น แม่ : ลูกจะกินไร วันนี้แม่เพลียมากๆเลยเนี่ย เรา : ข้าวผัดร้านA แม่ : ร้านนั้นอีกละไม่เห็นอร่อยเลย วันนี้แม่เพลีย เรา : งั้นแม่เอาไรเดี๋ยวไปซื้อให้ แม่ : ไม่ต้องมาประชดเลยนะ ไม่ชอบของใส่ถุงพลาสติก! เรา : เอ้าก็บอกเพลียไม่ใช่หรอ = = (เราหวังดีดันว่าเราประชดซะงั้น หรือเพราะปกติเราไม่ใช่คนยิ้มแย้มอะไรด้วยละมั้ง)
- เวลาไปซื้อของแม่ถ้าเจอของแปลกปลอมในอาหารก็จะไม่กินทันที ไม่ชอบกินของไหม้ และใส่โฟม แม่เราสุขอนามัยมากๆค่ะ มากจนเยอะเลยแหละ
- ในบางครั้งท่านก็บอกเราว่าปวดหัว เราก็เรียนเครียดมากๆ ตอนนั้นก็แบบปวดอยู่พอดีเราก็บอกท่านว่า ปวดเหมือนกัน ท่านก็บ่นว่า อะไรนี่แม่เป็นอะไรก็จะเป็นตามหมดเลยหรอไง แล้วก็ไม่ชอบให้เราพูดว่าอยากอ้วก วันนี้เราบอกว่าเรายังไม่หิวอยากอ้วกมากอะ ท่านก็แบบ ท้องรึไง บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบให้พูดอยากอ้วก เกลียดจริงๆคำนี้ = =
- ท่านบอกว่าสมองตัวเองเบลอๆด้วย ท่านทำงานรับราชการเกี่ยวกับภาษีค่ะ ทำงานมีแสงไฟและแอร์ให้นะคะ
แม่เรามีปัญหาอะไรกับทางจิตหรือเปล่าค่ะ เราเครียดมากเรื่องเรียนก็สุดๆแล้ว กลับมาเจอท่านบ่นใส่อยากบอกว่าเราปวดหัวตุบๆเลยค่ะ
เครียดมาก คุณแม่เรามีอาการทางจิตอะไรหรือเปล่าคะ?
ท่านเป็นคนขี้บ่นมากๆ อันนี้เข้าใจเพราะคงเป็นวัยทอง
อาการที่เราสงสัยว่าเกี่ยวกับทางจิตหรือเปล่าก็คือ
- หลังๆมานี่ท่านบอกว่าทานอะไรก็ไม่อร่อยสักอย่างเบื่ออาหารมากๆ
- มักบ่นว่าเพลียและเหนื่อยไม่อยากออกไปไหน เราก็อาสาออกไปซื้ออาหารให้ทานแต่ท่านบอกไม่ต้องไม่ชอบกินของใส่โฟมกับพลาสติก สุดท้ายท่านจึงออกไปซื้อเอง (บ้านเราอยู่กันในแฟลตจึงไม่มีห้องครัวนะคะยากที่จะทำอาหารทานกันเอง)
- ด้วยข้อข้างบนเวลาอาหารแต่ละมื้อท่านจะมาถามเรากับพ่อว่าเราจะทานอะไร พอเราบอกไปท่านก็บอกว่า ไม่เอาไม่ไปร้านนั้นเด็ดขาดอาหารไม่อร่อยสักอย่าง เราก็แบบอ่าแล้วแม่จะไปร้านไหน ท่านก็ตอบไม่รู้แล้วแต่เรา = =' (ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เถียงกับพ่อบ่อยมากแทบทุกวันเรื่องอาหาร)
- และที่กล่าวมาทั้งหมดเกือบทุกบทสนทนาจะมีการบ่นร่วมด้วยค่ะ เช่น แม่ : ลูกจะกินไร วันนี้แม่เพลียมากๆเลยเนี่ย เรา : ข้าวผัดร้านA แม่ : ร้านนั้นอีกละไม่เห็นอร่อยเลย วันนี้แม่เพลีย เรา : งั้นแม่เอาไรเดี๋ยวไปซื้อให้ แม่ : ไม่ต้องมาประชดเลยนะ ไม่ชอบของใส่ถุงพลาสติก! เรา : เอ้าก็บอกเพลียไม่ใช่หรอ = = (เราหวังดีดันว่าเราประชดซะงั้น หรือเพราะปกติเราไม่ใช่คนยิ้มแย้มอะไรด้วยละมั้ง)
- เวลาไปซื้อของแม่ถ้าเจอของแปลกปลอมในอาหารก็จะไม่กินทันที ไม่ชอบกินของไหม้ และใส่โฟม แม่เราสุขอนามัยมากๆค่ะ มากจนเยอะเลยแหละ
- ในบางครั้งท่านก็บอกเราว่าปวดหัว เราก็เรียนเครียดมากๆ ตอนนั้นก็แบบปวดอยู่พอดีเราก็บอกท่านว่า ปวดเหมือนกัน ท่านก็บ่นว่า อะไรนี่แม่เป็นอะไรก็จะเป็นตามหมดเลยหรอไง แล้วก็ไม่ชอบให้เราพูดว่าอยากอ้วก วันนี้เราบอกว่าเรายังไม่หิวอยากอ้วกมากอะ ท่านก็แบบ ท้องรึไง บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ชอบให้พูดอยากอ้วก เกลียดจริงๆคำนี้ = =
- ท่านบอกว่าสมองตัวเองเบลอๆด้วย ท่านทำงานรับราชการเกี่ยวกับภาษีค่ะ ทำงานมีแสงไฟและแอร์ให้นะคะ
แม่เรามีปัญหาอะไรกับทางจิตหรือเปล่าค่ะ เราเครียดมากเรื่องเรียนก็สุดๆแล้ว กลับมาเจอท่านบ่นใส่อยากบอกว่าเราปวดหัวตุบๆเลยค่ะ